Фемостон, 2/10 мг, 28 таблеток

02210
‍1055‍ сом
В наличии
Доставка
Варианты оплаты

ИНСТРУКЦИЯ ПО МЕДИЦИНСКОМУ ПРИМЕНЕНИЮ лекарственного  СРЕДСТВА 

ФЕМОСТОН® 2/10 (FEMOSTON® 2/10) 

Торговое название

ФЕМОСТОН® 2/10

Международное непатентованное название

Нет  

Лекарственная форма

Таблетки, покрытые пленочной оболочкой.

Состав

1 таблетка, покрытая пленочной оболочкой, розового цвета содержит:

Активное вещество: 17-β-эстрадиол - 2 мг (в виде гемигидрата);

Вспомогательные вещества: лактозы моногидрат – 118,2 мг; гипромеллоза 2910 – 2,8 мг; крахмал кукурузный – 14,9 мг; кремния диоксид коллоидный – 1,4 мг; магния стеарат – 0,7 мг;

Пленочная оболочка: Опадрай OY-6957 розовый – 4,0 мг (гипромеллоза 2910, тальк, титана диоксид (E171), макрогол 400, железа оксид красный (Е172), железа оксид черный (Е172), железа оксид желтый (Е172)).

1 таблетка, покрытая пленочной оболочкой, светло-желтого цвета содержит:

Активные вещества: 17-β-эстрадиол - 2 мг (в виде гемигидрата) и дидрогестерон - 10 мг;

Вспомогательные вещества: лактозы моногидрат – 109,4 мг; гипромеллоза 2910 – 2,8 мг; крахмал кукурузный – 13,7 мг; кремния диоксид коллоидный – 1,4 мг; магния стеарат – 0,7 мг;

Пленочная оболочка: Опадрай OY-02B22764 желтый – 4,0 мг (гипромеллоза 2910, тальк, титана диоксид (Е171), макрогол 400, железа оксид желтый (Е172)).

Описание

Таблетки 2 мг эстрадиола: круглые, двояковыпуклые таблетки, покрытые пленочной оболочкой розового цвета, с гравировкой «379» на одной стороне таблетки.

Таблетки 2 мг эстрадиола/10 мг дидрогестерона: круглые, двояковыпуклые таблетки, покрытые пленочной оболочкой светло-желтого цвета, с гравировкой «379» на одной стороне таблетки.

Фармакотерапевтическая группа: прогестагены и эстрогены, комбинации для последовательного приема.

Код АТХ: G03FB08

Фармакологические свойства:

Фармакодинамика

Эстрадиол

Активный ингредиент, синтетический 17-β-эстрадиол, химически и биологически идентичен эндогенному человеческому эстрадиолу. Он компенсирует сниженный уровень эстрогенов у женщин в период менопаузы, облегчая, таким образом, симптомы менопаузы. Эстрогены предотвращают потерю костной массы, возникающую в период менопаузы или после овариоэктомии.

Дидрогестерон

Активность дидрогестерона для приема внутрь сравнима с активностью парентерально вводимого прогестерона.

Так как эстрогены способствуют росту эндометрия, прием эстрогенов в виде монотерапии повышает риск гиперплазии эндометрия и рака. Добавление прогестагенов значительно снижает индуцированный эстрогеном риск гиперплазии эндометрия у женщин, не подвергавшихся гистерэктомии.

Данные клинических исследований

Уменьшение выраженности симптомов дефицита эстрогенов и улучшение профиля менструальноподобных кровотечений.

Облегчение климактерических симптомов наступает в первые недели лечения.

Регулярные менструальноподобные кровотечения продолжительностью 5 дней после прекращения приема препарата Фемостон® 2/10 отмечались у 89% женщин. Кровотечения, после прекращения приема препарата, обычно начинались в среднем на 28-й день цикла. Прорывные кровотечения и (или) мажущие выделения регистрировались у 22% женщин в течение первых трех месяцев терапии и у 19% женщин во время 10–12 месяцев терапии. Аменорея (отсутствие менструаций или мажущих кровянистых выделений) наблюдалась у 12% женщин на протяжении первого года лечения.

Профилактика остеопороза

Дефицит эстрогена в менопаузе связан с увеличением ремоделирования кости и снижением костной массы. Влияние эстрогенов на минеральную плотность костной ткани дозозависимое. Защитное действие продолжается так долго, сколько длится лечение. После прекращения заместительной гормональной терапии (ЗГТ) потеря костной ткани происходит с той же скоростью, как и у женщин, не принимавших эстрогены.

Исследование WHI и мета-анализы исследований показывают, что текущее применение ЗГТ, одними эстрогенами или в сочетании с прогестагеном, преимущественно здоровыми женщинами, снижает риск переломов бедра, позвоночника и других переломов, обусловленных остеопорозом. ЗГТ также может предотвращать переломы у женщин с низкой минеральной плотностью костной ткани и/или установленным остеопорозом, однако данные, подтверждающие это предположение, ограничены.

После двух лет лечения Фемостоном 2/10 минеральная плотность костной ткани (МПКТ) в поясничном отделе позвоночника увеличилась на 6.7% ± 3.9 % (среднее значение ± стандартное отклонение). Процент женщин, у которых минеральная плотность костной ткани в поясничном отделе позвоночника осталась прежней или увеличилась, составил 94.5%. Фемостон® 2/10 также влияет на МПКТ бедренной кости. После 2 лет лечения МПКТ шейки бедренной кости увеличилась на 2.6% ± 5.0% (среднее значение ± стандартное отклонение), на 4.6% ± 5.0% (среднее значение ± стандартное отклонение) в области вертела и на 4.1% ± 7.4% в области треугольника Варда. Процент женщин, у которых МПКТ в трех зонах бедренной кости после терапии препаратом Фемостон® 2/10 осталась неизмененной или возросла, составил 71 - 88%.

Фармакокинетика

Эстрадиол

  • Всасывание
  • Распределение
  • Метаболизм
  • Выведение
  • Доза и зависимость от времени
  • Всасывание
  • Распределение
  • Метаболизм
  • Выведение
  • Доза и зависимость от времени
  • Диагностированный или предполагаемый рак молочной железы, рак молочной железы в анамнезе.
  • Диагностированные или предполагаемые эстрогензависимые злокачественные новообразования (например, рак эндометрия).
  • Диагностированные или предполагаемые прогестагензависимые злокачественные новообразования (например, менингиома).
  • Вагинальные кровотечения неясной этиологии.
  • Нелеченая гиперплазия эндометрия.
  • Тромбоэмболические заболевания в настоящее время или в анамнезе (например, тромбоз глубоких вен, эмболия сосудов легких).
  • Диагностированные тромбофилические расстройства (например, недостаток протеина С, протеина S или антитромбина, см. раздел «Меры предосторожности при медицинском применении»).
  • Артериальная тромбоэмболия в настоящее время или в анамнезе (например, стенокардия или инфаркт миокарда).
  • Острые заболевания печени или заболевания печени в анамнезе, при которых показатели функции печении не нормализовались.
  • Порфирия.
  • Известная гиперчувствительность к действующим веществам или другим компонентам препарата.

Всасывание эстрадиола зависит от размера частиц: микронизированный эстрадиол легко всасывается из ЖКТ.

Ниже приводится таблица со средними значениями фармакокинетических параметров в устойчивом состоянии для эстрадиола (Е2), эстрона (Е1) и эстрона сульфата (Е1S) для каждой дозы микронизированного эстрадиола. Данные представлены как среднее значение (SD).

эстрадиол 2 мг

Параметры

E2

E1

 

E1S

Cmax (пг/мл)

103.7 (48.2)

622.2 (263.6)

Cmax (нг/мл)

25.9 (16.4)

Cmin (пг/мл)

48 (30)

270 (138)

Cmin (нг/мл)

 5.7 (5.9)

Cav (пг/мл)

68 (31)

429 (191)

Cav (пг/мл)

 13.1 (9.4)

AUC0-24  (пг*ч/мл)

1619 (733)

10209 (4561)

AUC0-24    (нг*ч/мл)

307.3 (224.1)

Эстрогены могут быть обнаружены как в связанном, так и несвязанном состоянии.

Около 98 - 99% от дозы эстрадиола связывается с белками плазмы, из которых около 30-52% с альбумином и около 46-69% с глобулином, связывающим половые гормоны (ГСПГ).

После приема препарата внутрь, эстрадиол быстро метаболизируется. Основные неконъюгированный и конъюгированный метаболиты - эстрон и эстрона сульфат. Эти метаболиты могут проявлять эстрогенную активность как сами, так и после превращения в эстрадиол. Эстрона сульфат подвергается внутрипеченочному метаболизму.

Эстрон и эстрадиол выводятся с мочой, преимущественно в форме глюкуронидов. T1/2 составляет 10-16 ч.

Эстрогены выделяются с молоком кормящих матерей.

При ежедневном приеме Фемостона 2/10 равновесная концентрация эстрадиола достигается после 5 дней приема, чаще всего к 8-11 дню.

Дидрогестерон

После приема внутрь быстро всасывается из ЖКТ. Время достижения Tmax - от 0.5 до 2.5 ч. Абсолютная биодоступность дидрогестерона после приема внутрь 20 мг (по сравнению с внутривенным введением 7,8 мг) составляет 28%.

В таблице приведены средние значения фармакокинетических параметров в устойчивом состоянии для дидрогестерона (Д) и дигидродидрогестерона (ДГД). Данные представлены как среднее значение (SD).

дидрогестерон 10 мг

Параметры

Д

ДГД

Cmax (нг/мл)

2.54 (1.80)

62.50 (33.10)

Cmin (нг/мл)

0.13 (0.07)

3.70 (1.67)

Cav (нг/мл)

0.42 (0.25)

13.04 (4.77)

AUCinf (нг*ч/мл)

9.14 (6.43)

311.17 (114.35)

При в/в введении объем распределения в равновесном состоянии составляет около 1400 л.

Дидрогестерон и ДГД связываются с протеинами плазмы крови более чем на 90%.

После приема внутрь, дидрогестерон быстро метаболизируется в ДГД. Концентрация основного метаболита 20-α-дигидродидрогестерона достигает пика примерно через 1.5 ч после приема дозы. Уровень основного активного метаболита 20 α-дигидродидрогестерона значительно выше по сравнению с исходным веществом, соотношения значений AUC и Cmax ДГД к дидрогестерону составляют около 40 и 25, соответственно. Период полувыведения составляет для дидрогестерона 5 – 7 часов, для ДГД - 14 – 17 часов. Общей характерной особенностью всех метаболитов дидрогестерона является сохранение конфигурации 4,6-диен-3-она исходного вещества и отсутствие 17α-гидроксилирования, что обуславливает отсутствие эстрогенной и андрогенной активности.

После приема внутрь меченого дидрогестерона в среднем 63% дозы выводится с мочой. Общий клиренс плазмы - 6.4 л/мин. Полное выведение дидрогестерона происходит через 72 ч. ДГД выводится с мочой, преимущественно в форме конъюгата глюкуроновой кислоты.

Фармакокинетика линейна, как при однократном, так и повторном применении от 2.5 до 10 мг. Сравнение кинетики однократной и многократных доз показывает, что фармакокинетика дидрогестерона и ДГД не изменяются в результате повторного приема дозы. Стабильная концентрация достигается после 3 дней лечения.

Показания к медицинскому применению:

  • заместительная гормональная терапия (ЗГТ) расстройств, обусловленных дефицитом эстрогенов у женщин в постменопаузе, у которых менструации прекратились не менее 6 месяцев назад;
  • профилактика постменопаузального остеопороза у женщин с высоким риском переломов, при непереносимости или противопоказаниях к применению других лекарственных препаратов для профилактики остеопороза (см. раздел «Меры предосторожности при медицинском применении»).

Опыт лечения женщин старше 65 лет ограничен.

Способ применения и дозировка

Фемостон® 2/10 лекарственный препарат для непрерывной последовательной заместительной гормональной терапии для приема внутрь.

Для каждого 28-дневного цикла в течение первых 14 дней принимается по одной таблетке розового цвета (2 мг эстрадиола) один раз в день, и в течение следующих 14 дней по одной таблетке светло-желтого цвета (2 мг эстрадиола и 10 мг дидрогестерона), как указано на календарной упаковке для 28-дневного цикла.

Фемостон® 2/10 следует принимать последовательно и без перерыва между упаковками.

В начале или при продолжении лечения менопаузальных симптомов следует применять минимальную эффективную дозу на протяжении наиболее короткого периода (см. раздел «Меры предосторожности при медицинском применении»). Обычно лечение следует начинать с препарата Фемостон® 1/10. В зависимости от эффективности лечения в дальнейшем доза может быть скорректирована.

При переходе с другого препарата для непрерывного последовательного или циклического режима, пациентки должны закончить прием текущего 28-дневного цикла и затем начать прием Фемостона 2/10.

При переходе с препарата для непрерывного режима, пациентки могут начать прием Фемостона 2/10 в любой день.

В случае пропуска очередного приема таблетки, следует как можно быстрее принять пропущенную дозу. Если время пропуска очередной таблетки превысило 12 часов, лечение должно быть продолжено со следующей таблетки, без приема пропущенной таблетки. Пропуск приема препарата может увеличить вероятность появления прорывного кровотечения и мажущих кровянистых выделений.

Фемостон® 2/10 может приниматься независимо от приема пищи.

Педиатрическая популяция

Не имеется обоснованных  показаний для применения  препарата Фемостон® 2/10 у детей и подростков.

Побочное действие

Наиболее частыми побочными реакциями у пациентов, получавших эстрадиол / дидрогестерон, в ходе клинических испытаний являются: головная боль, боль в животе, боли в молочных железах / болезненность молочных желез и боль в спине.

Следующие побочные реакции, с указанной ниже частотой, наблюдались в ходе клинических испытаний (n = 4929):

Класс системы органов

Очень частые (≥ 1, но < 10)

Частые

(≥ 1/100, но < 1/10)

Нечастые

(≥ 1/1000, но < 1/100)

Редкие

(≥ 1/10000, но < 1/1000)

Инфекционные и паразитарные заболевания

 

кандидоз влагалища

цистит

 

Доброкачественные, злокачественные и неуточненные новообразования (включая кисты и полипы)

 

 

увеличение размеров лейомиомы

 

Нарушения со стороны крови и лимфы

 

 

 

гемолитическая анемия*

Нарушения со стороны иммунной системы

 

 

реакции гиперчувствительности

 

Нарушения психики

 

депрессии, нервозность

изменение либидо

 

Нарушения со стороны нервной системы

головная боль

мигрень, головокружение

 

менингиома*

Нарушение со стороны органов зрения

 

 

 

усиление кривизны роговой оболочки*;

непереносимость

контактных линз *

Нарушения со стороны сердца

 

 

 

инфаркт миокарда

Нарушения со стороны сосудов

 

 

венозная тромбоэмболия*, артериальная гипертензия, заболевания периферических сосудов, варикоз вен

инсульт

Нарушения со стороны желудочно-кишечного тракта

боль в животе

тошнота, рвота, метеоризм

 

диспепсия

 

Нарушения со стороны печени и желчевыводящих путей

 

 

 

нарушение функции печени, иногда в сочетании с желтухой, астенией или недомоганием и болью в животе, нарушения функции желчного пузыря

 

Нарушения со стороны кожи и подкожных тканей

 

 

аллергические кожные реакции, в т.ч. крапивница, сыпь и зуд

 

ангионевротический отек, узловатая эритема*, сосудистая пурпура, хлоазма и меланодермии, которая может сохраняться после прекращения лечения *

Нарушения со стороны скелетно-мышечной и соединительной ткани

 

боль в спине (пояснице)

 

 

судороги в ногах*

Нарушения со стороны половых органов и молочной железы

боль / болезненная чувствительность молочных желез

нарушения менструального цикла (включая постменопаузальные мажущие кровянистые выделения, метроррагию, меноррагию, олиго/ аменорею, нерегулярные менструации, дисменорею), боль в области таза, изменение цервикальной секреции

увеличение размера молочных желез, предменструальный синдром

 

 

Общие расстройства и нарушения в месте введения

 

астенические состояния (слабость, утомляемость, недомогание), периферические отеки

 

 

Влияние на результаты лабораторных и инструментальных исследований

 

увеличение массы тела

снижение массы тела

 

*Для получения дополнительной информации, см. ниже

Рак молочной железы

• У женщин, получавших комбинированную терапию эстрогеном и прогестагеном на протяжении 5 и более лет, отмечалось двукратное увеличение риска развития рака молочной железы.

• Любое увеличение риска у женщин, получавших ЗГТ только эстрогеном, было меньшим по сравнению с женщинами, получавшими комбинированную ЗГТ эстрогеном и прогестагеном.

• Уровень риска зависит от продолжительности терапии (см. раздел «Меры предосторожности при медицинском применении»).

Представлены результаты наибольшего рандомизированного плацебо-контролируемого клинического исследования WHI и наибольшего эпидемиологического исследования MWS:

Исследование MWS– Расчетный дополнительный риск рака молочной железы после 5 лет терапии

Возраст, годы

Дополнительные случаи на 1000 женщин, никогда не получавших ЗГТ за период более 5 лет а

Отношение  рисков#

Дополнительные случаи на 1000 женщин, получавших ЗГТ более 5 лет (95% ДИ)

                                                                    ЗГТ только эстрогенами

50-65

9-12

1,2

1-2 (0-3)

ЗГТ комбинацией эстрогенов и прогестагенов

50-65

9-12

1,7

6 (5-7)

# Общее отношение рисков. Отношение рисков не постоянное и увеличивается с увеличением продолжительности ЗГТ. Примечание: так как фоновая заболеваемость раком молочной железы различна в разных странах ЕС, число дополнительных случаев рака молочной железы также будет пропорционально отличаться.

а На основании исходной заболеваемости в развитых странах

Исследование WHI, США – Дополнительный риск рака молочной железы после 5 лет терапии

Возраст, годы

Заболеваемость на 1000 женщин в группе плацебо за период более 5 лет

Отношение рисков и 95% ДИ

Дополнительные случаи на 1000 женщин, получавших ЗГТ более 5 лет (95% ДИ)

Только конъюгированные лошадиные эстрогены

50-79

21

0,8 (0,7-1,0)

-4(-6-0)b

Конъюгированные лошадиные эстрогены + медроксипрогестерона ацетат (эстроген и прогестаген)#

50-79

17

1,2 (1,0-1,5)

+4(0-9)

b Исследование WHI с участием женщин без матки, в котором не было показано увеличения риска рака молочной железы

#Когда в анализ включали только женщин, которые не получали ЗГТ до начала исследования, на протяжении первых 5 лет повышенного риска не наблюдалось:  через 5 лет риск был выше, чем у женщин, не получавших ЗГТ.

Риск развития рака эндометрия

Женщины в постменопаузе с маткой

Риск развития рака эндометрия составляет приблизительно 5 случаев на 1000 женщин с маткой, не получающих ЗГТ.

У женщин с маткой, не рекомендуется назначать ЗГТ только эстрогенами в связи с повышением риска развития рака эндометрия (см. раздел «Меры предосторожности при медицинском применении»).

В зависимости от продолжительности  монотерапии эстрогенами и дозы эстрогена, увеличение риска в эпидемиологических исследованиях варьировалось от 5 до 55 дополнительных случаев на каждую 1000 женщин в возрасте от 50 до 65 лет.

Назначение дополнительно прогестагена, как минимум 12 дней в течение цикла может предотвратить повышение данного риска. В исследовании MWS применение комбинированной (непрерывной или циклической) ЗГТ на протяжении 5 лет не приводило к повышению риска развития рака эндометрия (отношение риска 1,0 (0,8-1,2)).

Рак яичников

Применение ЗГТ только эстрогеном или комбинированная ЗГТ эстрогеном и прогестагеном сопровождалась незначительным повышением риска диагностированного рака яичников. Данные метаанализа 52 эпидемиологических исследований указывают на повышенный риск развития рака яичников у женщин, использующих в настоящее время ЗГТ по сравнению с женщинами, которые никогда не использовали ЗГТ (отношение риска 1.43, 95% CI 1.31-1.56). Для женщин в возрасте от 50 до 54 лет,  принимавших ЗГТ в течение 5 лет, это привело к приблизительно к одному дополнительному случаю на 2000 пациенток. У женщин в возрасте от 50 до 54, которые не принимали ЗГТ, приблизительно у двух женщин из 2000 диагностируется рак яичников в течение 5 лет.

Риск венозной тромбоэмболии

ЗГТ связана с увеличением в 1,3-3 раза относительного риска развития венозной тромбоэмболии (ВТЭ), т.е. тромбоза глубоких вен или тромбоэмболии легочной артерии. Развитие такого явления более вероятно в течение первого года использования ЗГТ (см. раздел «Меры предосторожности при медицинском применении»).

Представлены результаты исследований WHI:

Исследование WHI– Дополнительный риск ВТЭ после 5 лет терапии

Возраст, годы

Заболеваемость на 1000 женщин в группе плацебо за период более 5 лет

Отношение рисков и 95% ДИ

Дополнительных случаев на 1000 женщин, получающих ЗГТ

Только эстрогены, принимаемые пероральнос

50-59

7

1,2 (0,6-2.4)

1(-3-10)

Комбинация эстрогенов и прогестагенов, принимаемых перорально

50-59

4

2,3 (1,2-4,3)

5(1-13)

с Исследование с участием женщин с гистерэктомией в анамнезе

Риск ишемической болезни сердца

Риск ишемической болезни сердца немного выше у женщин, получающих комбинированную ЗГТ эстрогеном и прогестагеном в возрасте более 60 лет (см. раздел «Меры предосторожности при медицинском применении»).

Риск ишемического инсульта

Комбинированная терапия эстрогеном и прогестагеном или терапия только эстрогенами связана с повышением относительного риска ишемического инсульта до 1,5 раз. Риск геморрагического инсульта при получении ЗГТ не повышается.

Относительный риск не зависит от возраста или времени наступления менопаузы. Однако, в связи с тем, что исходный риск инсульта сильно зависит от возраста, общий риск инсульта у женщин, получающих ЗГТ, с возрастом будет повышаться (см. раздел «Меры предосторожности при медицинском применении»).

Совокупные данные исследования WHI– Дополнительный риск ишемического инсультаd за 5 лет заместительной гормональной терапии

Возраст, годы

Заболеваемость на 1000 женщин в группе плацебо за период более 5 лет

Отношение рисков и 95% ДИ

Дополнительные случаи на 1000 женщин, получающих ЗГТ более 5 лет

50-59

8

1,3 (1,1-1,6)

3(1-5)

d Разницы между ишемическим и геморрагическим инсультом не было

Другие побочные реакции, ассоциируемые с лечением эстрогенами/прогестагенами (включая эстрадиол / дидрогестерон):

Доброкачественные, злокачественные и неуточненные новообразования: эстрогензависимые опухоли как доброкачественные так злокачественные, например, рак эндометрия, рак яичников. Увеличение размеров менингиомы.

Нарушения со стороны крови и лимфатической системы: гемолитическая анемия.

Нарушения со стороны иммунной системы: системная красная волчанка.

Нарушения со стороны обмена веществ и питания: гипертриглицеридемия.

Нарушения со стороны нервной системы: возможная деменция, хорея, обострение эпилепсии.

Нарушения со стороны органа зрения: увеличение кривизны роговицы, непереносимость контактных линз.

Нарушения со стороны сосудов: артериальная тромбоэмболия.

Нарушения со стороны желудочно-кишечного тракта: панкреатит (у женщин с предшествующей гипертриглицеридемией).

Нарушения со стороны кожи и подкожных тканей: мультиформная эритема, узловатая эритема, хлоазма или меланодермия, которые могут сохраняться после прекращения приема препарата.

Нарушения со стороны скелетно-мышечной и соединительной ткани: судороги в икроножных мышцах.

Нарушения со стороны почек и мочевыводящих путей: недержание мочи.

Нарушения со стороны половых органов и молочной железы: кистозно-фиброзная мастопатия, эрозия шейки матки.

Врожденные, семейные и генетические нарушения: ухудшение состояния при порфирии.

Влияния на результаты лабораторных и инструментальных исследований: повышение общего уровня гормонов щитовидной железы.

Противопоказания:

Меры предосторожности при медицинском применении

Заместительную гормональную терапию (ЗГТ) назначают в тех случаях, когда симптомы, связанные с постменопаузой, негативно влияют на качество жизни женщины. Во всех случаях необходимо проводить тщательную оценку рисков и преимуществ, как минимум, ежегодно, ЗГТ продолжают, пока ожидаемые преимущества значительно превышают возможные риски.

Имеющиеся сведения о рисках связанных с ЗГТ при лечении преждевременной менопаузы ограничены. При этом из-за низкого уровня абсолютного риска у женщин более молодого возраста, отношение польза/риск у этих женщин может быть в пользу ЗГТ, по сравнению с женщинами старшего возраста.

Медицинское обследование / наблюдение

Перед началом или возобновлением ЗГТ необходимо собрать полный медицинский и семейный анамнез. Медицинский осмотр (включая обследование молочных желез и органов малого таза) проводят с целью выявления возможных противопоказаний и состояний, требующих соблюдения мер предосторожности. Во время лечения рекомендуется периодически проводить обследование (частоту и характер исследований определяют индивидуально). Необходимо рекомендовать женщинам сообщать о наблюдаемых ими изменениях в молочных железах врачу или медицинской сестре (см. раздел «Рак молочной железы»).

Специальные исследования, включая маммографию, проводят в соответствии с принятыми нормами скрининга, скорректированными в соответствии с индивидуальными клиническими показаниями.

Состояния, требующие медицинского наблюдения

При наличии любого из указанных ниже заболеваний в данный момент, в прошлом и/или их ухудшении во время беременности или предыдущей гормональной терапии, пациенткам следует находиться под тщательным медицинским наблюдением.

Необходимо иметь в виду, что эти заболевания могут рецидивировать или их течение ухудшаться во время лечения препаратом Фемостон ® 2/10, в частности:

  • лейомиома матки (фиброаденома матки) или эндометриоз;
  • факторы риска развития тромбоэмболии (см. ниже «Венозная тромбоэмболия»);
  • наличие факторов риска для возникновения эстрогензависимых опухолей (например, наличие родственников 1-ой степени родства, страдающих раком молочной железы);
  • артериальная гипертензия;
  • заболевания печени (например, аденома печени);
  • сахарный диабет с поражением сосудов или без их поражения;
  • холелитиаз;
  • мигрень или сильные головные боли;
  • системная красная волчанка;
  • гиперплазия эндометрия в анамнезе (см. ниже «Гиперплазия эндометрия»);
  • эпилепсия;
  • бронхиальная астма;
  • отосклероз;

•      менингиома.

Причины для немедленного прекращения терапии

Терапию необходимо прекратить в случае выявления противопоказания, а также в следующих ситуациях:

•      появление желтухи или нарушение функции печени;

•      значительное повышение артериального давления;

•      новый приступ мигренеподобной головной боли;

•      беременность.

Гиперплазия и рак эндометрия

•      У женщин с интактной маткой риск развития гиперплазии и рака эндометрия увеличивается при применении одних эстрогенов в течение продолжительного времени. Риск развития рака эндометрия при монотерапии эстрогенами выше от 2 до 12 раз по сравнению с женщинами, не получающими гормональное лечение, и зависит  от продолжительности лечения и дозы эстрогена (см. раздел «Побочное действие»). После прекращения монотерапии эстрогеном для ЗГТ риск может оставаться повышенным, по меньшей мере, 10 лет.

•      Назначение дополнительно прогестагена циклами в течение, как минимум 12 дней, для 28-дневного цикла или непрерывная терапия эстрогеном в комбинации с прогестагеном у женщин, не подвергавшимся гистерэктомии, может предотвратить дополнительный риск, связанный с монотерапией эстрогеном для ЗГТ.

•      В первые месяцы лечения препаратом могут отмечаться прорывные кровотечения и/или мажущие кровянистые выделения из влагалища. Если прорывные кровотечения и/или мажущие кровянистые выделения из влагалища появляются через некоторое время после начала терапии или продолжаются после прекращения лечения, следует выяснить их причину, для чего, возможно, понадобиться проведение биопсии эндометрия для исключения злокачественного новообразования эндометрия.

Рак молочной железы

В целом данные свидетельствуют о повышении риска развития рака молочной железы у женщин, принимающих комбинированную заместительную терапию эстрогеном и прогестагеном и, возможно, только эстрогенами. Риск зависит от продолжительности приема ЗГТ.

Комбинированная терапия эстрогеном и прогестагеном

•      Результаты рандомизированного плацебо-контролируемого исследования WHI и эпидемиологических исследований показали повышение риска развития рака молочной железы у женщин, принимающих комбинированную ЗГТ эстрогеном и прогестагеном, что становится очевидным приблизительно через 3 года после начала лечения (см. раздел «Побочное действие»).

Монотерапия эстрогенами

•      В исследовании WHI не отмечалось повышения риска развития рака молочной железы у женщин с предшествующей гистерэктомией, получавших ЗГТ только эстрогеном. Результаты наблюдательных исследований, в своем большинстве, показали небольшое повышение риска рака молочной железы, который намного ниже, чем у женщин принимающих комбинированную терапию эстрогеном и прогестагеном (см. раздел «Побочное действие»).

Дополнительный риск становится очевидным в течение нескольких лет ЗГТ, но после прекращения терапии возвращается к исходному уровню в течение нескольких (максимум пяти) лет.

ЗГТ, особенно комбинированная эстроген-прогестагеновая терапия, повышает плотность ткани молочной железы, что может неблагоприятно повлиять на выявление рака молочной железы посредством радиологических методов (маммографии).

Рак яичников

Рак яичников встречается значительно реже, чем рак молочной железы. Эпидемиологические данные, полученные в результате обширного метаанализа, показали несколько повышенный риск у женщин, применяющих монотерапию эстрогеном или эстрогеном в комбинации с прогестагеном в качестве ЗГТ, который проявляется в течение 5 лет применения и уменьшается со временем после прекращения применения. Некоторые другие исследования, включая WHI, свидетельствуют, что использование комбинированных препаратов ЗГТ может быть связано с таким же, или несколько меньшим риском  (см. раздел «Побочное действие»).

Венозная тромбоэмболия

  • ЗГТ ассоциируется с повышением в 1,3-3 раза риска развития венозной тромбоэмболии (ВТЭ), то есть тромбоза глубоких вен или тромбоэмболии легочной артерии. Вероятность такого осложнения выше в первый год лечения, чем в последующие (см. раздел «Побочное действие»).
  • Пациентки с известными тромбофилическими состояниями имеют повышенный риск ВТЭ, и ЗГТ может повысить этот риск. Поэтому ЗГТ противопоказана данной группе пациенток (см. раздел «Противопоказания»).
  • Общепризнанными факторами риска развития ВТЭ являются: использование эстрогенов, пожилой возраст, обширные хирургические операции, длительная иммобилизация, ожирение (ИМТ более 30 кг/м2), беременность и послеродовой период, системная красная волчанка, рак. В настоящее время не существует единого мнения о роли варикозного расширения вен в развитии ВТЭ.
  • Женщинам, у которых в анамнезе нет ВТЭ, но при наличии  венозной тромбоэмболии у родственников первой степени родства в молодом возрасте, может быть предложено  скрининговое обследование (при скрининговом обследовании  выявляются не все нарушения системы свертывания крови). Если выявлено нарушение тромбообразования, которое объясняет случаи тромбоза у членов семьи или в случае «тяжелого» нарушения (например, недостаточность антитромбина, протеина S, протеина С или комбинированный дефект) ЗГТ противопоказана.
  • У женщин, которые уже получают лечение антикоагулянтами, следует всесторонне оценить возможные риски гормональной терапии.
  • В случае если ВТЭ развилась после начала терапии, препарат следует отменить. Пациентка должна знать, что при появлении первых возможных симптомов ВТЭ (болезненный отек нижних конечностей, внезапная боль в груди, одышка), ей следует немедленно обратиться к лечащему врачу.
  • Эстрогены могут вызывать задержку жидкости и, следовательно, пациенты с нарушениями функции сердца и почек должны находиться под тщательным наблюдением.
  • Женщины с гипертриглицеридемией в анамнезе должны в дальнейшем тщательно наблюдаться на фоне проведения ЗГТ (эстрогенами или эстроген-прогестагенами), поскольку в очень редких случаях сообщалось о значительном повышении концентрации триглицеридов в плазме крови у таких женщин, что приводило к развитию панкреатита.
  • Эстрогены повышают концентрацию тироксин-связывающего глобулина (ТСГ), что  приводит к повышению общей концентрации циркулирующих гормонов щитовидной железы, определяемой по содержанию протеин-связанного йода, концентрации тироксина (Т4) (определяемой методом колоночной хроматографии или при радиоиммунологическом исследовании) или трийодтиронина (определяемой при радиоиммунологическом исследовании). Уровень поглощения трийодтиронина (Т3) снижается, что указывает на повышение концентрации тироксин-связывающего глобулина (ТСГ). Концентрации свободного тироксина (Т4) и трийодтиронина (Т3) остаются неизменными. Могут повышаться концентрации других связывающих белков сыворотки крови, в т.ч. кортикоид-связывающего глобулина (КСГ), глобулинов, связывающих половые гормоны (ГСПГ), что приводит к повышению концентрации циркулирующих кортикостероидов и половых гормонов, соответственно. Концентрации свободных или биологически активных гормонов не изменяются. Может повышаться концентрация и других белков плазмы (субстрат ангиотензиногена/ренина, альфа 1-антитрипсин, церулоплазмин).
  • ЗГТ не улучшает когнитивную функцию. Имеются ограниченные данные о возможном повышении риска развития деменции у женщин, которые начали прием непрерывной комбинированной ЗГТ или монотерапии эстрогенами, в возрасте старше 65 лет.
  • Больные с редкой наследственной непереносимостью галактозы, дефицитом лактазы или нарушения всасывания глюкозы-галактозы, не должны принимать лекарственное средство Фемостон® 2/10.
  • Препарат Фемостон® 2/10 не является контрацептивом.

Как и у всех пациентов в послеоперационном периоде, следует обращать особое внимание на проведение мероприятий для профилактики ВТЭ после хирургического вмешательства. В случае если после плановой операции ожидается продолжительный период иммобилизации, рекомендуется отменить ЗГТ за 4-6 недель до проведения оперативного вмешательства. Возобновление лечения возможно только после полного восстановления двигательной активности.

Ишемическая болезнь сердца (ИБС)

В рандомизированных клинических исследованиях не получено доказательств в пользу того, что ЗГТ (только эстрогенами или в комбинации с прогестагенами) защищает от развития инфаркта миокарда у женщин с ИБС или без нее.

Комбинированная терапия эстрогеном и прогестагеном

Относительный риск ИБС в период лечения комбинированными препаратами для ЗГТ незначительно увеличивается. Так как исходный абсолютный риск развития ИБС существенным образом зависит от возраста, количество дополнительных случаев ИБС у женщин, получающих ЗГТ комбинированными препаратами, очень низкое в группе здоровых женщин в возрасте близком к началу менопаузы, и повышается с возрастом.

Монотерапия эстрогенами

На основании данных рандомизированных контролируемых исследований не было обнаружено повышения риска развития ИБС у женщин с предшествующей гистерэктомией, получавших заместительную терапию только эстрогеном.

Ишемический инсульт

Риск ишемического инсульта, при комбинированной терапии эстрогеном и прогестагеном или монотерапией эстрогенами, повышается до 1,5 раз. Относительный риск не изменяется с возрастом или временем наступления менопаузы. Однако, в связи с тем, что исходный риск инсульта сильно зависит от возраста, общий риск инсульта у женщин, получающих ЗГТ, с возрастом будет повышаться (см. раздел «Побочное действие»).

Другие состояния

Передозировка

Эстрадиол и дидрогестерон – вещества с низкой токсичностью. В случае передозировки могут возникнуть такие симптомы как: тошнота, рвота, болезненная чувствительность молочных желез, головокружение, боль в животе, вялость / утомляемость, кровотечение отмены. Маловероятно, что при передозировке потребуется какое-либо специфическое симптоматическое лечение.

Вышеупомянутая информация также применима при передозировке у детей.

Взаимодействие с другими лекарственными препаратами

Исследования по изучению лекарственного взаимодействия не проводились.

Эффективность эстрогенов и прогестагенов может нарушаться

  • Метаболизм эстрогенов и прогестагенов может возрастать при сопутствующем использовании веществ, известных в качестве индукторов изоферментов лекарственного метаболизма, в частности изоферментов цитохрома Р450, таких как противоэпилептические средства (например, фенобарбитал, фенитоин, карбамазепин) и противоинфекционные средства (например, рифампицин, рифабутин, невирапин, эфавиренз).
  • Несмотря на то, что ритонавир и нелфинавир известны как мощные ингибиторы CYP450 3A4, A5, A7, при сопутствующем использовании со стероидными гормонами они проявляют стимулирующие свойства на метаболизм эстрогенов и прогестагенов.
  • Растительные препараты, содержащие зверобой (Hypericum perforatum), также могут стимулировать метаболизм эстрогенов и прогестагенов.
  • Клинически, повышенный метаболизм эстрогенов и прогестагенов может привести к снижению эффективности действия и изменениям характера маточного кровотечения.

Эстрогены могут влиять на метаболизм других лекарственных средств

Эстрогены сами по себе способны ингибировать изоферменты системы цитохрома Р450, участвующие в метаболизме лекарств, посредством конкурентного подавления.

Это особенно важно в отношении препаратов с узкими терапевтическими показаниями, такими как: такролимус и циклоспорин А (CYP3А4, CYP3А3), фентанил (CYP3А4), теофиллин (CYP1А2).

Клинически это может выражаться в повышении уровня этих веществ в плазме крови до токсического. Таким образом, может потребоваться тщательное наблюдение за пациентками на протяжении длительного периода времени и при необходимости, снизить дозы такролимуса, фентанила, теофиллина и циклоспорина А.

Применение при беременности и в период грудного вскармливания

Прием лекарственного препарата Фемостон® 2/10 не показан при беременности.

При возникновении беременности на фоне лечения препаратом Фемостон® 2/10, терапия должна быть немедленно прекращена.

Результаты большинства, проведенных к настоящему моменту, эпидемиологических исследований, относящихся к случайному воздействию на плод сочетанных композиций эстрогенов и прогестагенов, свидетельствуют об отсутствии тератогенного и фетотоксического действия.

Нет адекватных данных применения эстрадиола/дидрогестерона беременными женщинами.

Прием лекарственного препарата Фемостон® 2/10 не показан в период грудного вскармливания.

Влияние на способность управлять автотранспортом и механизмами

Фемостон® 2/10 не оказывает или имеет несущественное влияние на способность управлять автотранспортом и механизмами.

Срок годности

3 года.

Лекарственный препарат не должен применяться по истечении срока годности, указанного на упаковке.

Условия хранения

Хранить в оригинальной упаковке при температуре не выше 30°С.

Хранить в недоступном для детей месте.

Условия отпуска

По рецепту.

Форма выпуска 

По 28 таблеток (14 таблеток розового цвета, содержащих по 2 мг эстрадиола и 14 таблеток светло-желтого цвета содержащих по 2 мг эстрадиола/10 мг дидрогестерона) в блистере из ПВХ/алюминиевой фольги.

По 1 блистеру вместе с инструкцией по медицинскому применению в картонной пачке.

Владелец регистрационного удостоверения

Эбботт Хелскеа Продактс Б.В.

С.Д. ван Хоутенлаан 36,

НЛ -1381 СП Веесп, Нидерланды

Производитель

Эбботт Биолоджикалз Б.В.

Веервег 12,

8121 АА Ольст, Нидерланды


ДАРЫ КАРАЖАТЫН МЕДИЦИНАДА КОЛДОНУУ БОЮНЧА НУСКАМА

ФЕМОСТОН® 2/10 (FEMOSTON® 2/10)

Соодадагы аталышы

ФЕМОСТОН® 2/10

Эл аралык патенттелбеген аталышы

Жок 

Дарынын түрү

Жука чел кабык менен капталган таблеткалар.

Курамы:

Ачык-кызгылт түстөгү жука чел кабык менен капталган 1 таблетка төмөнкүлөрдү камтыйт:

Активдүү зат: 17-β-эстрадиол - 2 мг (гемигидрат түрүндө);

Көмөкчү заттар: лактоза моногидраты – 118,2 мг; гипромеллоза 2910 – 2,8 мг; жүгөрү крахмалы – 14,9 мг; коллоиддик кремний диоксиди – 1,4 мг; магний стеараты – 0,7 мг;

Жука чел кабык: Опадрай OY-6957 ачык-кызгылт – 4,0 мг (гипромеллоза 2910, тальк, титан диоксиди (E171), макрогол 400, темир оксиди кызыл (Е172), темир оксиди кара (Е172), темир оксиди сары (Е172)).

Ачык-сары түстөгү жука чел кабык менен капталган 1 таблетка төмөнкүлөрдү камтыйт:

Активдүү заттар: 17-β-эстрадиол - 2 мг (гемигидрат түрүндө) жана дидрогестерон - 10 мг;

Көмөкчү заттар: лактоза моногидраты – 109,4 мг; гипромеллоза 2910 – 2,8 мг; жүгөрү крахмалы – 13,7 мг; коллоиддик кремний диоксиди – 1,4 мг; магний стеараты – 0,7 мг;

Жука чел кабык: Опадрай OY-02B22764 сары – 4,0 мг (гипромеллоза 2910, тальк, титан диоксиди (Е171), макрогол 400, темир оксид сары (Е172)).

Сүрөттөмөсү

2 мг эстрадиолдун таблеткалары: тегерек, эки тарабы дөмпөйгөн, ачык-кызгылт түстөгү жука чел кабык менен капталган таблеткалар, бир тарабына «379» жазуусу түшүрүлгөн.

2 мг эстрадиолдун /10 мг дидрогестерондун таблеткалары: тегерек, эки тарабы дөмпөйгөн, ачык-сары түстөгү жука чел кабык менен капталган таблеткалар, бир тарабына «379» жазуусу түшүрүлгөн.

Фармадарылык тобу

Прогестагендер жана эстрогендер, ырааттуу кабыл алуу үчүн айкалыштар.

АТХ коду: G03FB08

Фармакологиялык касиеттер:

Фармакодинамикасы

Эстрадиол

Активдүү курамдык бөлүк, синтетикалык 17-β-эстрадиол, химиялык жана биологиялык жактан адамдын эндогендик эстрадиолуна окшош. Ал айымдарда айыз токтогон мезгилде  эстрогендердин төмөнкү деӊгээлин толуктайт, аны менен айыздын токтошунун симптомдорун жеӊилдетет. Эстрогендер айыз токтогон мезгилде же овариоэктомиядан кийин пайда болгон сөөк массасын жоготууну алдын алышат.

Дидрогестерон

Ичип кабыл алуу үчүн дидрогестерондун активдүүлүгү  парентералдык түрдө колдонулган прогестерондун активдүүлүгүнө окшош.

Эстрогендер эндометрийдин өсүшүнө көмөк көрсөткөндүктөн улам, эстрогендерди  моно дарылоо түрүндө кабыл алуу залалдуу шишиктин жана эндометрийдин гиперплазиясынын коркунучун жогорулатат. Прогестагендерди кошуу гистерэктомияга кабылбаган айымдарда эстроген менен күчөгөн эндометрийдин гиперплазиясынын коркунучун алда канча төмөндөтөт.

Клиникалык изилдөөлөрдүн маалыматтары

Эстрогендердин жетишсиздик симптомдорунун айкындыгынын төмөндөөсү жана айыз сымал кан агуулардын профилинин жакшыруусу.

Климактериялык симптомдордун жеӊилдөөсү дарылоонун алгачкы жумаларында башталат.

Фемостон® 2/10 дарысын кабыл алууну токтотуудан кийин 5 күнгө созулган туруктуу айыз сымал кан агуулар 89% айымдарда белгиленген. Дарыны кабыл алууну токтотуудан кийин кан агуулар адатта циклдин орточо 28-күнү башталган. Жырып кетүүчү кан агуулар жана (же) шыбалган бөлүнүп чыгуулар дарылоонун алгачкы үч айында 22% айымдарда жана 10-12 ай дарылоодо 19% айымдарда катталган. Аменорея (айыздардын же шыбалган кандуу бөлүнүп чыгуулардын жок болуусу) дарылоонун биринчи жылында 12% айымдарда байкалган.

Остеопорозго алдын ала чара көрүү.

Айыз токтогондо эстрогендин жетишсиздиги сөөктүн ремоделденүүсүнө жана сөөк массасынын төмөндөөсүнө байланыштуу болот. Эстрогендердин сөөк тканынын минералдык тыгыздыгына таасири дозага көз каранды. Коргоочу таасири дарылоо созулган убакытка чейин уланат. Ордун алмаштырган гормоналдык дарылоону (ОАГД) токтотуудан кийин сөөк тканын жоготуу эстрогендерди кабыл албаган айымдардыкындай эле ылдамдыкта ишке ашат. WHI изилдөөсү жана изилдөөлөрдүн мета-анализдери көрсөткөндөй, көбүнчө дени сак айымдар тарабынан ОАГД учурда жалгыз эстрогендер менен же  прогестаген менен айкалыштырып колдонулуусу жамбаштын, омуртканын жана остеопороз менен шартталган башка сынуулардын коркунучун төмөндөтөт. Ошондой эле ОАГД сөөк тканынын минералдык тыгыздыгы төмөн жана/же белгиленген остеопорозу бар айымдарда сынууларды алдын алышы мүмкүн, бирок бул божомолдоону тастыктаган маалыматтар чектелген.

Фемостон 2/10 дарысы менен эки жыл дарылоодон кийин омуртканын бел жагында сөөк тканынын минералдык тыгыздыгы (СТМТ) 6.7% ± 3.9 % жогорулаган (орточо мааниси ± стандарттык четтөө). Сөөк тканынын минералдык тыгыздыгы ошол бойдон калган же жогорулаган айымдардын пайызы 94.5>#/span### түзгөн.

Фемостон® 2/10 кашка жиликтин сөөгүнүн СТМТ да таасир берет. 2 жыл дарылоодон кийин кашка жиликтин мойнундагы СТМТ  2.6% ± 5.0% га (орточо маани ± стандарттык четтөө), урчугу жагында 4.6% ± 5.0% га (орточо маани ± стандарттык четтөө)  жана Варда үч бурчтугу жагында 4.1% ± 7.4% га жогорулаган. Фемостон® 2/10 дарысы менен дарылоодон кийин кашка жилик сөөгүнүн үч аймагындагы СТМТ өзгөрбөгөн же өскөн айымдардын пайызы 71 - 88% түзгөн.

Фармакокинетикасы

Эстрадиол

  • Сиӊирүү
  • Бөлүштүрүү
  • Метаболизм
  • Бөлүп чыгаруу
  • Сиӊирүү
  • Бөлүштүрүү
  • Метаболизм
  • Бөлүп чыгаруу
  • Доза жана убакытка көз карандылык
  • Сүт безинин диагноздолгон же болжолдуу залалдуу шишиги, оору таржымалында сүт безинин залалдуу шишиги.
  • Диагноздолгон же болжолдуу  эстроген-көз каранды залалдуу жаӊы ткандар (мисалы, эндометрийдин залалдуу шишиги).
  • Диагноздолгон же болжолдуу прогестаген-көз каранды залалдуу жаӊы ткандар (мисалы, менингиома).
  • Белгисиз этиологиядагы кын кан агуулары.
  • Дарыланбаган эндометрийдин гиперплазиясы.
  • Азыркы учурда же оору таржымалында тромбоэмболиялык оорулар (мисалы, тереӊ веналардын тромбозу, өпкө тамырларынын эмболиясы).
  • Диагноздолгон тромбофилиялык бузулуулар (мисалы, С протеиндин, S протеиндин же  антитромбиндин жетишсиздиги, «Медициналык колдонууда алдын алуу этияттык чаралары» бөлүмүн караӊыз).
  • Азыркы учурда же оору таржымалында артериялык тромбоэмболия (мисалы, стенокардия же миокарда инфаркты).
  • Боор функциясынын көрсөткүчтөрү калыбына келбеген оору таржымалындагы боор оорулары же боордун курч оорулары.
  • Порфирия.
  • Таасир берүүчү заттарга же дарынын башка курамдык бөлүктөрүнө белгилүү жогорку сезимталдуулук.
  •  
  • Медицинада колдонууда алдын алуу этияттык чаралары
  • Ордун алмаштыруучу гормоналдык дарылоо (ОАГД) айыздын токтошуна байланыштуу симптомдор айымдын жашоосунун сапатына терс таасирин тийгизген учурларда дайындалат. Коркунучтарга жана үстөмдүктөргө жок дегенде жыл сайын кылдат баамдоону жүргүзүү керек, ОАГД күтүлгөн үстөмдүктөр мүмкүн болгон коркунучтан алда канча жогору болуп турганга чейин улантылат.
  • Айыздын убактысынан эрте токтошун дарылоодо ОАГД менен байланыштуу болгон коркунучтар жөнүндөгү маалыматтар чектелген. Мында, жашыраак курактагы айымдарда  абсолюттук коркунучтун төмөнкү деӊгээлинен улам, бул айымдарда пайда/коркунуч ара катышы улгайган курактагы айымдарга салыштырмалуу ОАГД пайдасына болушу мүмкүн.

Эстрадиолдун сиӊирилүүсү бөлүкчөлөрдүн өлчөмүнө көз каранды: микронизацияланган (майдаланган) эстрадиол АИЖ жеӊил сиӊет.

Төмөндө микронизацияланган эстрадиолдун ар бир дозасына туруктуу абалда эстрадиол (Е2), эстрон (Е1) жана эстрон сульфат (Е1S) үчүн фармакокинетикалык параметрлердин орточо маанилери менен таблица келтирилген. Маалыматтар орточо маани катары көрсөтүлгөн (SD).

эстрадиол 2 мг:

Параметрлер

E2

E1

 

E1S

Cmax (пг/мл)

103.7 (48.2)

622.2 (263.6)

Cmax (нг/мл)

25.9 (16.4)

Cmin (пг/мл)

48 (30)

270 (138)

Cmin (нг/мл)

 5.7 (5.9)

Cav (пг/мл)

68 (31)

429 (191)

Cav (пг/мл)

 13.1 (9.4)

AUC0-24  (пг*с/мл)

1619 (733)

10209 (4561)

AUC0-24    (нг*с/мл)

307.3 (224.1)

Эстрогендер байланган, ошондой эле байланбаган абалда аныкталышы мүмкүн. Эстрадиолдун дозасынан болжол менен 98-99% плазманын белоктору менен байланышат, алардан жыныстык гормондорду байлоочу глобулин (ЖГБГ) менен болжолдуу  46-69% жана альбумин менен болжолдуу 30-52% байланышат.

Дарыны ичип кабыл алуудан кийин эстрадиол тез зат алмашат. Негизги конъюгацияланбаган жана конъюгацияланган метаболиттер - эстрон жана эстрон сульфаты. Бул метаболиттердин өздөрү жана эстрадиолго кубулуудан кийинкилери да эстрогендик активдүүлүктү көрсөтүшү мүмкүн. Эстрон сульфаты боор ичиндеги зат алмашууга чалдыгат.

Эстрон жана эстрадиол көбүнчө глюкурониддер түрүндө заара менен бөлүнүп чыгышат. T1/2  10-16 саатты түзөт. Эстрогендер эмизген эненин сүтү менен бөлүнүп чыгышат.

Доза жана убакытка көз карандылык.

Фемостон 2/10 күнүгө кабыл алууда эстрадиол теӊ салмактуу концентрациясына кабыл алуудан кийин 5 күн өткөндө, жыш учурда 8-11 күнгө карай жетет.

Дидрогестерон

Ичип кабыл алуудан кийин АИЖ тез сиӊет. Tmax жетүү убактысы - 0.5 тен 2.5 саатка чейин. Дидрогестерондун толук  биожеткиликтүүлүгү (в/и 7.8 мг куюу менен салыштырганда) 20 мг ичип кабыл алгандан кийин 28% түзөт.

Таблицада дидрогестерон (Д) жана дигидродидрогестерон (ДГД) үчүн фармакокинетикалык параметрлердин орточо маанилери көрсөтүлгөн. Маалыматтар орточо маани катары көрсөтүлгөн (SD).

дидрогестерон 10 мг:

 

Параметрлери

Д

ДГД

Cmax (нг/мл)

2,54 (1,80)

62,50 (33,10)

Cmin (нг/мл)

0,13 (0,07)

3,70 (1,67)

Cav (нг/мл)

0,42 (0,25)

13,04 (4,77)

AUCinf (нг*с/мл)

9,14 (6,43)

311,17 (114,35)

В/и куюда теӊ салмактуу абалдагы бөлүштүрүү көлөмү болжол менен 1400 л түзөт. Дидрогестерон жана ДГД 90% дан ашык кандын плазмасынын протеиндери менен байланышат.

Ичип кабыл алуудан кийин  дидрогестерон ДГД га тез зат алмашат. Негизги метаболит 20-α-дигидродидрогестерондун концентрациясы эӊ жогорку чегине дозаны кабыл алуудан болжол менен 1.5 саат өткөндөн кийин жетет. 20 α-дигидродидрогестерондун активдүү метаболитинин деӊгээли баштапкы затка салыштырмалуу алда канча жогору,  дидрогестеронго ДГД нын AUC жана Cmax маанилери аларга ылайык болжол менен 40 жана 25 түзүшөт. Жарым-жартылай бөлүнүп чыгуу убактысы дидрогестерон үчүн 5 – 7 саат, ДГД үчүн 14 – 17 саат. Дидрогестерондун бардык метаболиттеринин жалпы мүнөздүк өзгөчөлүгү болуп баштапкы зат 4,6-диен-3-ондун конфигурациясынын сакталуусу жана 17α-гидроксилденүүнүн жоктугу эсептелет, бул болсо  эстрогендик жана андрогендик активдүүлүктүн жоктугун шарттайт.

Белгиленген дидрогестеронду ичип кабыл алуудан кийин дозанын орточо 63% заара менен бөлүнүп чыгат. Плазманын жалпы клиренси - 6.4 л/мин. Дидрогестерондун толук бөлүнүп чыгуусу 72 сааттан кийин ишке ашат. ДГД заара менен көбүнчө глюкурон кислотасынын конъюгаты түрүндө бөлүнүп чыгат.

2.5 дан 10 мг чейин бир жолку жана кайталап колдонууда фармакокинетика түз сызыктуу болот. Бир жолку жана көп жолку дозалардын кинетикасын салыштыруу көрсөткөндөй, дозаны кайталап кабыл алуунун натыйжасында дидрогестерондун жана ДГД фармакокинетикасы өзгөрбөйт. Туруктуу концентрацияга  3 күн дарылоодон кийин жетет.

Медицинада колдонууга көрсөтмөлөр

  • Айызы 6 ай мурда токтогон, айызы токтогондон кийинки айымдарда эстрогендердин жетишсиздиги менен шартталган бузулууларды ордун алмаштыруучу гормоналдык дарылоо (ОАГД);
  • Остеопорозго алдын ала чара көрүү үчүн башка дары каражаттарды колдонууга каршы көрсөтмөлөрдө же аларды көтөрө албастыкта сынуулардын жогорку коркунучу бар айымдарда айыз токтогондон кийинки остеопорозго алдын ала чара көрүү («Медицинада колдонууда алдын алуу этияттык чаралары» бөлүмүн караӊыз).

65 жаштан жогорку курактагы айымдарды дарылоо боюнча тажрыйба чектелген.

Колдонуу жолу жана дозасы

Фемостон® 2/10 ичип кабыл алуу үчүн үзгүлтүксүз ырааттуу ордун алмаштыруучу гормоналдык дарылоого дары каражаты.

Ар бир 28 күндүк цикл үчүн алгачкы 14 күндүн ичинде күнүнө бир жолу ачык-кызгылт түстөгү  (2 мг эстрадиол) бирден таблетка жана кийинки 14 күндүн ичинде  ачык-сары түстөгү (2 мг эстрадиол жана 10 мг дидрогестерон) бирден таблетка, 28 күндүк циклдин календардык таӊгагында көрсөтүлгөндөй кабыл алынат.

Фемостон® 2/10 дарысын ырааттуу жана таӊгактардын арасында тыныгуусуз кабыл алуу керек.

Айыз токтогондон кийинки симптомдорду дарылап баштаганда жана дарылоону улантууда эӊ кыска мөөнөт ичинде натыйжалуу таасир берген эӊ төмөнкү дозаны колдонуу керек («Медицинада колдонууда алдын алуу этияттык чаралары» бөлүмүн караӊыз).

 Адатта дарылоону Фемостон® 1/10 дарысынан баштоо керек.

Дарылоонун натыйжалуулугуна жараша кийинчерээк дозаны оӊдоп-түзөөгө болот.

Үзгүлтүксүз же циклдик тартип үчүн башка дарыдан өтүүдө бейтап айымдар учурдагы 28 күндүк циклди аяктап, андан кийин Фемостон 2/10 дарысын кабыл алууну баштоолору керек.

Үзгүлтүксүз тартип үчүн дарыдан өтүүдө бейтап айымдар Фемостон 2/10 дарысын кабыл алууну каалаган күнү баштаса болот.

Эгер кезектеги кабыл алына турган таблетканы өткөрүп алган убакыт 12 сааттан ашса, дарылоону кийинки таблеткадан улантуу керек, бул учурда өткөрүп алган таблетка кабыл алынбайт. Дарыны кабыл алууну өткөрүп алуу жырып кетүүчү кан агуунун жана шыбалган кан бөлүнүп чыгуулардын пайда болуу мүмкүнчүлүгүн жогорулатышы мүмкүн.

Фемостон® 2/10 дарысын тамак-ашты кабыл алууга көз карандысыз кабыл алууга болот.

Педиатриялык популяция

Балдарга жана өспүрүмдөргө  Фемостон® 2/10 дарысын колдонуу үчүн негиздүү көрсөтмөлөр жок.

Кыйыр таасири

Клиникалык изилдөөлөрдүн жүрүшүндө  эстрадиолду / дидрогестеронду кабыл алган бейтаптарда эӊ жыш кыйыр реакциялар болуп баш оору, ич оору, сүт бездериндеги оорулар / сүт бездеринин ооруксунуусу жана арканын оорушу эсептелет.

Төмөндө көрсөтүлгөн жыштыктагы кийинки кыйыр реакциялар  клиникалык изилдөөлөрдүн жүрүшүндө байкалган (n = 4929):

 

Органдар системаларынын классы

Абдан тез (≥ 1, бирок < 10)

Тез-тез

(≥ 1/100, бирок < 1/10)

Тез эмес

(≥ 1/1000, бирок < 1/100)

Сейрек

(≥ 1/10000, бирок < 1/1000)

Инфекциялык жана мите оорулары

 

Кын  кандидозу

     Табарсык     сезгенүүсү

 

Залалсыз, залалдуу жана белгисиз жаӊы ткандар (ошондой эле ыйлаакчалар жана  былжыр челдин өсүндүлөрү)

 

 

лейомиоманын өлчөмдөрүнүн жогорулоосу

 

Кан жана лимфа тарабынан бузулуулар

 

 

 

Гемолитикалык аз кандуулук*

Иммундук системасы тарабынан бузулуулар

 

 

Жогорку сезимталдуулук реакциялары

 

Психиканын бузулуулары

 

Депрессиялар, нервоздук

либидонун өзгөрүүсү

 

Нерв системасы тарабынан бузулуулар

Баш оору

шакый, баш айлануу

 

менингиома*

Көрүү органдары тарабынан бузулуу

 

 

 

Көз челинин ийри болуусунун күчөшү*;

байланыш линзаларды көтөрө албастык *

Жүрөк тарабынан бузулуулар

 

 

 

миокарда инфаркты

Кан тамырлар тарабынан бузулуулар

 

 

Венанын уюган кан менен бүтөлүүсү*, артериялык гипертензия, перифериялык кан тамырлардын оорулары,  кан тамырлардын варикозу

инсульт*

Ашказан-ичеги  жолу тарабынан бузулуулар

Ич оору

Көӊүл айнуу, кусуу, метеоризм

 

диспепсия

 

Боор жана өт суюктугун чыгаруу жолдору тарабынан бузулуулар

 

 

 

боор функциясынын бузулуусу, кээде сарык, астения же талмоорсуу жана ич оору менен айкалышта, өт баштыкчасынын  функциясынын бузулуулары

 

Тери жана теринин алдындагы ткандар тарабынан бузулуулар

 

 

Теринин аллергиялык реакциялары, ошондой эле  бөрү жатыш, бөртмө жана кычышуу

 

ангионевротикалык шишимик, түйдөктүү эритема*, кан тамырлуу пурпура, хлоазма жана меланодермия, ал дарылоону токтотуудан кийин да сакталышы мүмкүн *

Сөөк-булчуӊ жана тутумдаштыргыч ткан тарабынан бузулуулар

 

Арканын оорушу (белдеги оору)

 

 

Буттардын карышуусу*

 

Жыныстык органдар жана сүт бези тарабынан бузулуулар

Сүт бездеринин оорушу / ооруксунган сезгичтиги

айыз циклинин бузулуулары (ошондой эле айыз токтогондон кийинки шыбалган  кан бөлүнүп чыгуулары, метроррагия, меноррагия, олиго/ аменорея, туруксуз айыздар, дисменорея), жамбаш жактагы оору, цервикалдык бөлүп чыгаруунун өзгөрүүсү

Сүт бездеринин өлчөмүнүн жогорулоосу, айыз алдындагы синдром

 

 

Дары колдонулган жердеги жалпы бузулуулар

 

Астениялык абал (алсыздык, чаалыгуу, талмоорсуу), перифериялык шишимиктер

 

 

лабораториялык жана  инструменталдык изилдөөлөрдүн жыйынтыктарына таасир берүү

 

Дене салмагынын жогорулоосу

Дене салмагынын төмөндөөсү

 

* кошумча маалымат алуу үчүн төмөндөгүнү караӊыз.

Сүт безинин залалдуу шишиги

• 5 жана андан ашык убакыт бою эстроген жана прогестаген менен айкалыштырып дарыланган айымдарда  сүт безинин залалдуу шишигинин өрчүү коркунучунун эки эсе жогорулоосу белгиленген.

• эстроген жана прогестаген менен айкалышкан ОАГД кабыл алган айымдарга салыштырмалуу, эстроген менен гана ОАГД кабыл алган айымдарда коркунучтун кандай гана  жогорулоосу болбосун, ал азыраак болгон.

• коркунучтун деӊгээли дарылоонун созулуу убактысына көз каранды болот («Медицинада колдонууда алдын алуу этияттык чаралары» бөлүмүн караӊыз).

Эӊ чоӊ тандалган плацебо башкарылган  клиникалык изилдөөнүн (WHI) жана эӊ чоӊ эпидемиологиялык изилдөөнүн (MWS) жыйынтыктары көрсөтүлгөн:

MWS изилдөөсү – беш жыл дарылоодон кийин сүт безинин залалдуу шишигинин эсептик кошумча коркунучу

 

Курак, жылдар

5 жылдан ашыка убакыт ичинде ОАГД эч качан кабыл албаган 1000 айымга кошумча учурлар

Коркунучтардын ара катышы#

5 жылдан ашык убакыт ичинде ОАГД кабыл алган 1000 айымга кошумча учурлар (95% ДИ)

Эстрогендер менен гана ОАГД

50-65

9-12

1.2

1-2 (0-3)

Эстрогендердин жана  прогестагендердин айкалышуусу менен ОАГД

50-65

9-12

1.7

6 (5-7)

# Коркунучтардын жалпы ара катышы. Коркунучтардын ара катышы туруктуу эмес жана ОАГД созулуу убактысын узартуу менен жогорулайт.

Эскертүү: ЕБ ар кандай өлкөлөрүндө сүт безинин залалдуу шишигинин кездешүүсүнүн негизги жыштыгы ар башка болгондуктан, сүт безинин залалдуу шишигинин кошумча учурларынын саны да пропорционалдуу түрдө айырмаланат.

а Өнүккөн өлкөлөрдө баштапкы оорунун негизинде.

WHI изилдөөсү, АКШ – 5 жыл дарылоодон кийин сүт безинин залалдуу шишигинин кошумча коркунучу

Курак, жылдар

5 жылдан ашык убакыт ичинде плацебо тобундагы  1000 айымга оорунун таркалуусу

Коркунучтардын ара катышы жана 95% ДИ

5 жылдан ашык убакыт ичинде ОАГД кабыл алган 1000 айымга кошумча учурлар (95% ДИ)

Аттардын конъюгацияланган гана эстрогендери

50-79

21

0.8 (0.7-1.0)

-4(-6-0)b

Аттардын конъюгацияланган эстрогендери + медроксипрогестерон ацетат (эстроген жана прогестаген)#

50-79

17

1.2 (1.0-1.5)

+4(0-9)

b жатыны жок айымдардын катышуусу менен WHI изилдөөсү, анда сүт безинин залалдуу шишигинин коркунучунун жогорулоосу көрсөтүлгөн эмес.

# изилдөө башталганга чейин ОАГД кабыл албаган айымдарды гана  анализге кошкондо, алгачкы 5 жылдын ичинде жогорку коркунуч байкалган эмес: 5 жылдан кийин коркунуч ОАГД кабыл албаган айымдарга караганда жогору болгон.

Эндометрийдин залалдуу шишигинин өрчүү коркунучу

Жатыны бар айыз токтогондон кийинки айымдар

Эндометрийдин залалдуу шишигинин өрчүү коркунучу ОАГД кабыл албаган жатыны бар 1000 айымга болжол менен 5 учурду түзөт.

Жатыны бар айымдарга жалгыз гана  эстрогендер менен ОАГД дайындоо сунушталбайт, себеби  эндометрийдин залалдуу шишигинин өрчүү коркунучу жогорулашы мүмкүн («Медицинада колдонууда алдын алуу этияттык чаралары» бөлүмүн караӊыз).

Эстрогендер менен моно дарылоонун узактыгына жана  эстрогендин дозасына жараша эпидемиологиялык изилдөөлөрдө коркунучтун жогорулоосу 50 дөн 65 жашка чейинки ар бир 1000 айымга  5 тен 55 ке чейинки кошумча учурлар менен өзгөрүп турган.

Прогестагенди эӊ аз  12 күн кошумча дайындоо, цикл ичинде бул коркунучтун жогорулоосун алдын алышы мүмкүн.

MWS изилдөөсүндө айкалышкан (үзгүлтүксүз же циклдик) ОАГД  5 жыл бою колдонуу  эндометрийдин залалдуу шишигинин өрчүү коркунучунун жогорулоосуна алып келген эмес (коркунуч ара катышы 1,0 (0,8-1,2)).

Жумурткалыктардын залалдуу шишиги

ОАГД жалгыз эстроген менен же ОАГД  эстроген жана прогестаген менен айкалыштырып колдонуу диагнозу коюлган жумурткалыктардын залалдуу шишигинин коркунучунун олуттуу эмес жогорулоосу менен коштолгон. Эч качан ОАГД колдонбогон айымдарга салыштырмалуу азыркы учурда ОАГД колдонуп жаткан айымдарда жумурткалыктардын залалдуу шишигинин жогорку өрчүү коркунучун 52 эпидемиологиялык изилдөөлөрдүн метаанализинин маалыматтары көрсөтөт (коркунучтун ара катышы 1.43, 95% CI 1.31-1.56). 5 жыл бою ОАГД кабыл алган  50 дөн 54 жашка чейинки айымдарда бул нерсе  2000 бейтап айымга болжол менен бир кошумча учурга алып келген. ОАГД кабыл албаган 50 дөн 54 жашка чейинки айымдарда  2000 дин ичинен болжол менен эки айымда 5 жылдын ичинде жумурткалыктын залалдуу шишиги деген диагноз коюлат.

Кан тамырдын  уюган кан менен бүтөлүү коркунучу

ОАГД венанын уюган кан менен бүтөлүүсүнүн (ВУКБ), б.а. тереӊ кан тамырлардын тромбозунун же өпкө артериясынын тромбоэмболиясынын өрчүү коркунучуна карата 1,3-3 эсе жогорулоосу менен байланыштуу болот. Мындай көрүнүштүн өрчүүсү ОАГД кабыл алуунун биринчи жылында пайда болуу мүмкүнчүлүгү жогору («Медицинада колдонууда алдын алуу этияттык чаралары» бөлүмүн караӊыз).

WHI изилдөөлөрдүн жыйынтыктары көрсөтүлгөн:

WHI изилдөөсү – 5 жыл дарылоодон кийин кан тамырдын уюган кан менен бүтөлүүсүнүн кошумча коркунучу:

Курак, жылдар

5 жылдан ашык убакытта плацебо тобундагы 1000 айымга оорунун таркалуусу

Коркунучтардын ара катышы жана 95% ДИ

ОАГД кабыл алып жаткан 1000 айымга кошумча учурлар

Пероралдык түрдө кабыл алына турган эстрогендер гана с

50-59

7

1.2 (0.6-2.4)

1(-3-10)

Пероралдык түрдө кабыл алына турган эстрогендердин жана прогестагендердин айкалышуусу

50-59

4

2.3 (1.2-4.3)

5(1-13)

с оору таржымалында  гистерэктомиясы бар айымдардын катышуусу менен жүргүзүлгөн изилдөө.

Жүрөктүн ишемиялык оорусунун коркунучу

60 жаштан жогорку куракта эстроген жана прогестаген менен айкалышкан ОАГД кабыл алган айымдарда ишемиялык жүрөк оорусунун коркунучу бир аз жогору («Медицинада колдонууда алдын алуу этияттык чаралары» бөлүмүн караӊыз).

Ишемиялык инсульттун коркунучу

Эстроген жана прогестаген менен айкалыштырып дарылоо же эстрогендер менен гана дарылоо  ишемиялык инсульттун коркунучунун  1,5 эсе жогорулоосу менен байланыштуу болушат. ОАГД кабыл алууда  геморрагиялык  инсульттун коркунучу жогорулабайт.

Салыштырмалуу орточо коркунуч куракка же айыздын токтоо убактысына көз каранды эмес. Бирок, инсульттун баштапкы коркунучу куракка абдан көз каранды болгондуктан, ОАГД кабыл алып жаткан айымдарда  инсульттун жалпы коркунучу жаш өткөн сайын жогорулайт («Медицинада колдонууда алдын алуу этияттык чаралары» бөлүмүн караӊыз).

WHI изилдөөнүн жалпы маалыматтары – 5 жыл ордун алмаштыруучу гормоналдык дарылоодо ишемиялык инсульттун кошумча коркунучуd:

Курак, жылдар

5 жылдан ашык убакыттын ичинде плацебо тобундагы 1000 айымга оорунун таркалуусу

Коркунучтардын ара катышы жана 95% ДИ

5 жылдан ашык ОАГД кабыл алган  1000 айымга кошумча учурлар

50-59

8

1.3 (1.1-1.6)

3(1-5)

d ишемиялык жана геморрагиялык инсульттун арасында айырмачылык болгон эмес.

Эстрогендер/прогестагендер (ошондой эле эстрадиол / дидрогестерон) менен дарылоого ассоциацияланган башка кыйыр реакциялар:

Залалсыз, залалдуу жана белгисиз жаӊы ткандар: залалсыз ошондой эле залалдуу эстроген-көз каранды шишиктер, мисалы, эндометрийдин залалдуу шишиги, жумурткалыктардын залалдуу шишиги. Менингиоманын өлчөмдөрүнүн жогорулоосу.

Кан жана лимфа системасы тарабынан: гемолитикалык аз кандуулук.

Иммундук системасы тарабынан бузулуулар: системалык канчоо.

Зат алмашуу жана тамактануу тарабынан бузулуулар: гипертриглицеридемия.

Нерв системасы тарабынан бузулуулар: мүмкүн болгон акыл-эстен ажыроо (деменция), кызыл жүгүрүктөн балдарда пайда болуучу нерв оорусу (хорея), талманын курчушу.

Көрүү органы тарабынан бузулуулар: көз челинин ийри болуусунун жогорулоосу, байланыштык  линзаларды көтөрө албастык.

Тамырлар тарабынан бузулуулар: артериялык тромбоэмболия.

Ашказан-ичеги жолу тарабынан бузулуулар: уйку бездин сезгенүүсү (мурда гипертриглицеридемиясы бар айымдарда).

Тери жана теринин алдындагы ткандар тарабынан бузулуулар: көп түрлүү эритема, түйдөктүү эритема, хлоазма же меланодермия, дарыны токтотуудан кийин сакталышы мүмкүн.

Сөөк-булчуӊ жана тутумдаштыргыч ткан тарабынан бузулуулар: балтыр булчуӊдарынын карышуулары.

Бөйрөк жана заара чыгаруу жолдору тарабынан бузулуулар: заараны кармай албастык.

Жыныстык органдар жана сүт бези тарабынан бузулуулар: ыйлаакчалуу-булалуу мастопатия, жатын мойногунун эрозиясы.

Тубаса, үй-бүлөлүк жана генетикалык бузулуулар: порфирияда абалдын начарлоосу.

Лабораториялык жана инструменталдык изилдөөлөрдүн жыйынтыктарына тийгизген таасири: калкан безинин гормондорунун жалпы деӊгээлинин жогорулоосу.

Каршы көрсөтмөлөр

Медициналык текшерүү / көзөмөлдөө

ОАГД баштаардын же жаӊыртуунун алдында  толук медициналык же үй-бүлөлүк оору таржымалды чогултуу керек. Медициналык текшерүү (анын ичинде сүт бездерин жана кичи жамбаш органдарын) каршы көрсөтмөлөрдү жана алдын алуу этияттык чараларды сактоону талап кылган абалдарды аныктоо максатында жүргүзүлөт. Дарылоо учурунда маал-маалы менен текшерүүнү жүргүзүп туруу сунушталат (изилдөөлөрдүн жыштыгы жана мүнөзү жеке түрдө аныкталат). Айымдарга сүт бездеринде байкаган өзгөрүүлөрдү дарыгерге же мед айымга маалымдап турууну сунуштоо керек («Сүт безинин залалдуу шишиги» бөлүмүн караӊыз).

Жеке клиникалык көрсөтмөлөргө ылайык оӊдолуп-түзөлгөн скринингдин кабыл алынган нормаларына ылайык атайын изилдөөлөр, ошондой эле маммография жүргүзүлөт.

Медициналык көзөмөлдү талап кылган абалдар

Азыркы учурда, мурда төмөндө көрсөтүлгөн оорулар бар болсо жана/же  алар кош бойлуулукта же мурдагы  гормоналдык дарылоодо оордошсо, бейтап айымдар кылдат медициналык көзөмөлдүн алдында болуулары керек.

Бул оорулар көбүнчө төмөнкү учурларда Фемостон®2/10 дарысы менен дарылоодо кайталанышы же өрчүшү мүмкүн:

  • жатын лейомиомасы (жатын фиброаденомасы) же эндометриоз;
  • тромбоэмболиянын өрчүү коркунучунун факторлору («Кан тамырдын уюган кан менен бүтөлүүсү» бөлүмүн караӊыз);
  • эстроген-көз каранды шишиктердин пайда болуусуна коркунуч факторлордун бар болуусу (мисалы, сүт безинин залалдуу шишиги менен жапа чеккен 1-даражадагы туугандардын бар болуусу);
  • артериялык гипертензия;
  • боор оорулары (мисалы, боор аденомасы);
  • тамырлары жабыркаган же жабыркабаган кант диабети;
  • холелитиаз;
  • шакый же катуу баш оорулары;
  • системалык канчоо;
  • оору таржымалында эндометрийдин гиперплазиясы («Эндометрийдин гиперплазиясы» бөлүмүн караӊыз);
  • талма;
  • колко астмасы;
  • отосклероз;
  • менингиома.

Дарылоону дароо токтотууга себептер

Дарылоону каршы көрсөтмөлөр аныкталганда, ошондой эле төмөнкү абалдарда токтотуу керек:

  • сарыктын пайда болуусу же боор функциясынын бузулуусу;
  •  артериялык басымдын олуттуу жогорулоосу;
  • шакый сымал баш оорунун жаӊы курч кармоосу;
  • кош бойлуулук.
  • Интакттык жатыны бар айымдарда эндометрийдин залалдуу шишигинин жана гиперплазиянын  өрчүү коркунучу узак убакытка чейин жалгыз эстрогендерди колдонууда жогорулайт. Эстрогендер менен моно дарылоодо эндометрийдин залалдуу шишигинин өрчүү коркунучу гормоналдык дарылоону кабыл албаган айымдарга салыштырмалуу  2 ден 12 эсе жогору жана ал дарылоонун узактыгына жана эстрогендин дозасына көз каранды («Кыйыр таасири» бөлүмүн караӊыз). ОАГД үчүн  эстроген менен моно дарылоону токтотуудан кийин коркунуч жок дегенде 10 жыл жогору бойдон калышы мүмкүн.
  • 28 күндүк цикл үчүн жок дегенде 12 күндүк циклдер менен кошумча прогестагенди дайындоо же гистерэктомияга чалдыкпаган айымдарга прогестаген менен             айкалышта эстроген менен үзгүлтүксүз дарылоону дайындоо ОАГД үчүн  эстроген менен моно дарылоого байланыштуу кошумча коркунучту алдын алышы мүмкүн.
  • Дары менен дарылоонун алгачкы айларында жиреп кирүүчү кан агуулар жана/же кындан шыбалган  кандуу бөлүнүп чыгуулар белгилениши мүмкүн. Эгер жиреп кирүүчү кан агуулар жана/же кындан шыбалган  кандуу бөлүнүп чыгуулар дары менен дарылап баштагандан бир аз убакыт өткөндөн кийин пайда болсо же дарылоону токтотуудан кийин уланса, себебин аныктоо керек, ал үчүн эндометрийдин залалдуу шишигин жокко чыгарууга  эндометрийдин биопсиясын жүргүзүү керек болуп калышы мүмкүн.
  • Тандалган плацебо-башкарылган  WHI изилдөөсүнүн жана эпидемиологиялык изилдөөлөрдүн жыйынтыктарында эстроген жана прогестаген менен айкалышкан ОАГД кабыл алган айымдарда сүт безинин залалдуу шишигинин өрчүү коркунучунун жогорулоосун көрсөтүштү, бул болсо дарыланып баштагандан болжолу 3 жыл өткөндө айкын болот («Кыйыр таасири» бөлүмүн караӊыз).
  • WHI изилдөөсүндө ОАГД кабыл алган, мурда гистерэктомиясы бар айымдарда сүт безинин залалдуу шишигинин өрчүү коркунучунун жогорулоосу белгиленген эмес. Көпчүлүк учура көзөмөлдөөчү изилдөөлөрдүн жыйынтыктары сүт безинин залалдуу шишигинин өрчүү коркунучунун бир аз жогорулоосун көрсөтүштү, бул көрсөткүч эстроген жана прогестаген менен айкалышкан дарылоону кабыл алган айымдардыкына салыштырмалуу алда канча төмөн («Кыйыр таасири» бөлүмүн караӊыз).
  • ОАГД кан тамырдын уюган кан менен бүтөлүүсүнүн (ВУКБ), башкача айтканда тереӊ кан тамырлардын тромбозунун жана өпкө артериясынын тромбоэмболиясынын өрчүү коркунучунун 1.3-3 эсе жогорулоосу менен ассоциацияланат. Мындай оордошуунун пайда болуу мүмкүнчүлүгү кийинкилерге караганда дарылоонун алгачкы жылында жогору болот («Кыйыр таасири» бөлүмүн караӊыз).
  • Белгилүү тромбофилиялык абалдагы бейтап айымдар  ВУКБ жогорку коркунучуна ээ жана ОАГД бул коркунучту жогорулатышы мүмкүн. Ошондуктан ВУКБ бул топтогу бейтап айымдарга каршы көрсөтүлгөн («Каршы көрсөтмөлөр» бөлүмүн караӊыз).
  • ВУКБ өрчүү коркунучунун жалпы кабыл алынган  факторлоруна төмөнкүлөр кирет: эстрогендерди колдонуу, улгайган курак, кеӊири хирургиялык операциялар, узак убакытка иммобилизация, семирүү (дене салмагынын индекси 30 кг/м2 ашык), кош бойлуулук жана төрөттөн кийинки мезгил, системалуу канчоо, залалдуу шишик. Азыркы учурда ВУКБ өрчүүсүндө кан тамырлардын варикоздук кеӊейүүсүнүн ролу жөнүндө бирдей пикир жок.
  • Оору таржымалында ВУКБ жок, бирок жаш кезинде биринчи даражадагы туугандарында веноздук тромбоэмболиясы бар айымдарга скринингдик текшерилүү сунушталышы мүмкүн (скринингдик текшерүүдө кандын уюу системасынын бардык бузулуулары аныкталбайт). Эгер үй-бүлө мүчөлөрүндөгү тромбоздун учурларын түшүндүргөн тромбдун түзүлүүсүнүн бузулуусу аныкталса, же  «оор» бузулуу учурунда  (мисалы, антитромбиндин, S протеиндин, С протеиндин жетишсиздиги же айкалышкан кемтик) ОАГД каршы көрсөтүлгөн.
  • Антикоагулянттар менен дарыланууну кабыл алып жаткан айымдарга гормоналдык дарылоонун мүмкүн болгон коркунучун бардык тараптан баамдап чыгуу керек.
  • Эгер ВУКБ дарылоону баштагандан кийин өрчүгөн учурда дарыны токтотуу керек. ВУКБ алгачкы мүмкүн болгон симптомдору (буттардын ооруксунткан шишимиги, күтүүсүз жерден көкүрөктүн оорушу, демигүү) пайда болгондо эле дароо дарылап жаткан дарыгерге кайрылуу зарылчылыгын бейтап айым билиши керек.
  • Эстрогендер суюктуктун кармалуусун козгошу мүмкүн жана мындан улам, жүрөк жана бөйрөк функциясынын бузулуусу бар бейтаптар кылдат көзөмөлдүн алдында болушу керек.
  • Оору таржымалында гипертриглицеридемиясы бар айымдар кийин ОАГД (эстрогендер же эстроген-прогестагендер менен) жүргүзүүнүн фонунда кылдат текшерилип турушу керек, себеби абдан сейрек учурларда мындай айымдарда кандын плазмасында триглицериддердин концентрациясынын олуттуу жогорулоосу жөнүндө маалымдалган, бул болсо уйку бездин сезгенүүсүнүн өрчүүсүнө алып келген.
  • Эстрогендер тироксин-байлоочу глобулиндин концентрациясын жогорулатышат, бул болсо, протеин-байлоочу йоддун камтылуусу, тироксиндин  (Т4) (тилке хроматографиясынын ыкмасы менен же радиоиммунологиялык изилдөөдө аныкталган) же трийодтирониндин (радиоиммунологиялык изилдөөдө аныкталган) концентрациясы боюнча аныкталган калкан безинин циркуляция болгон гормондорунун жалпы концентрациясынын жогорулоосуна алып келет. Трийодтирониндин (Т3) сиӊирилүү деӊгээли төмөндөйт, бул болсо  тироксин-байлоочу глобулиндин (ТБГ) концентрациясынын жогорулоосун көрсөтөт. Бош тироксиндин (Т4) жана трийодтирониндин (Т3) концентрациясы өзгөрбөгөн бойдон калат. Кандын сары суусунун башка байлоочу белокторунун, ошондой эле  кортикоид-байлоочу глобулиндин, жыныстык гормондорду байлоочу глобулиндерин концентрациялары жогорулашы мүмкүн, бул болсо, аларга ылайык циркуляция болуп жаткан кортикостероиддердин жана жыныстык гормондордун концентрациясынын жогорулоосуна алып келет. Бош же  биологиялык активдүү гормондордун концентрациялары өзгөрбөйт. Плазманын башка  белокторунун да концентрациясы жогорулашы мүмкүн (ангиотензиногендин/рениндин субстраты, альфа 1-антитрипсин, церулоплазмин).
  • ОАГД когнитивдик функцияны жакшы кылбайт. 65 жаштан жогорку куракта эстрогендердин жалгыз өзү менен дарылоону же үзгүлтүксүз айкалышкан ОАГД кабыл алууну баштаган айымдарда  деменциянын өрчүү коркунучунун жогорулоо мүмкүнчүлүгү жөнүндө чектелген маалыматтар бар.
  • Сейрек тукум-куучулук галактозаны көтөрө албастыгы, лактазанын жетишсиздиги же  глюкоза-галактозанын сиӊирилүүсүнүн бузулуусу бар бейтаптарга  Фемостон® 2/10 дары каражатын кабыл алууга болбойт.
  • Фемостон® 2/10 дарысы контрацептив болуп саналбайт.
  •  
  •  
  •  
  • Ашыкча доза
  • Эстрадиол жана дидрогестерон – төмөнкү токсиндүүлүккө ээ заттар. Ашыкча дозалануу учурунда көӊүл айнуу, кусуу, сүт бездеринин ооруксунуусу, баш айлануу, ич оору, шалдыроо / чаалыгуу, токтотуудан кан агуу сыяктуу симптомдор пайда болушу мүмкүн. Ашыкча дозалануу учурунда кандайдыр бир  спецификалык симптоматикалык дарылоонун зарыл болуу мүмкүнчүлүгү аз.
  • Жогоруда айтылган маалыматты балдардагы ашыкча доза учурунда да колдонууга болот.

Гиперплазия жана эндометрийдин залалдуу шишиги

Сүт безинин залалдуу шишиги

Жалпысынан, эстроген жана прогестаген менен айкалышкан жана балким эстрогендер менен гана болгон ордун алмаштыруучу дарылоону кабыл алган айымдарда сүт безинин залалдуу шишигинин өрчүү коркунучунун жогорулоосу боюнча маалыматтар күбөлөндүрүшөт. Коркунуч ОАГД кабыл алуунун узактыгына көз каранды болот.

Эстроген жана прогестаген менен айкалыштырып дарылоо

Эстрогендер менен моно дарылоо

Бир канча жыл ОАГД кийин кошумча коркунуч айкын болот, бирок дарылоону токтотуудан кийин бир канча жылдын ичинде (эӊ узак дегенде беш жылда) өзүнүн баштапкы деӊгээлине келет.

ОАГД, өзгөчө айкалышкан эстроген-прогестагендик дарылоо сүт безинин тканынын тыгыздыгын жогорулатат, бул болсо радиологиялык ыкмалар аркылуу (маммография) сүт безинин залалдуу шишигин аныктоого жагымсыз таасир бериши мүмкүн.

Жумурткалыктардын залалдуу шишиги

Сүт безинин залалдуу шишигине караганда жумурткалыктардын залалдуу шишиги алда канча сейрек кездешет.

Кеӊири метаанализдин жыйынтыгында алынган эпидемиологиялык маалыматтар ОАГД катары  прогестаген менен айкалышта эстрогенди же эстрогендин жалгыз өзүн колдонгон айымдарда бир аз жогорку коркунучту көрсөтүштү, ал  5 жыл колдонууда байкалат жана колдонууну токтотуудан кийин убакыт өткөн сайын төмөндөйт. Айрым башка изилдөөлөр, ошондой эле WHI күбөлөндүргөндөй, ОАГД айкалышкан каражаттарын колдонуу  ошондой эле, же бир аз азыраак коркунуч менен байланыштуу болушу мүмкүн («Кыйыр таасири» бөлүмүн караӊыз).

Кан тамырдын уюган кан менен бүтөлүүсү

Операциядан кийинки мезгилде бардык бейтаптардыкындай эле, хирургиялык кийлигишүүлөрдөн кийин ВУКБ карата алдын ала чара көрүүгө өзгөчө көӊүл бөлүү керек. Эгер пландык операциядан кийин  иммобилизациянын узакка созулган мезгили күтүлсө, оперативдик кийлигишүүнү жүргүзүүгө чейин 4-6 жума калганда ОАГД токтотуу сунушталат. Кыймыл-аракеттин активдүүлүгү толук калыбына келгенден кийин гана дарылоону кайрадан баштоого болот.

Жүрөктүн ишемиялык оорусу (ЖИО)

Тандалган  клиникалык изилдөөлөрдө ЖИО бар же жок айымдарды ОАГД (эстрогендер менен гана же прогестагендер менен айкалышта) миокарда инфарктынын өрчүүсүнөн коргой тургандыгынын пайдасына далилдер алынган эмес.

Эстроген жана прогестаген менен айкалыштырып дарылоо

ОАГД үчүн айкалышкан дарылар менен дарылоо мезгилинде ЖИО салыштырмалуу коркунучу бир аз жогорулайт. ЖИО баштапкы толук өрчүү коркунучу олуттуу түрдө куракка көз каранды болгондуктан, айкалышкан дарылар менен ОАГД кабыл алган айымдарда кошумча учурлардын саны айыз токтогон убакыттын башталышына жакын курактагы дени сак айымдардын тобунда абдан төмөн жана жаш өткөн сайын жогорулайт.

Эстрогендер менен моно дарылоо

Тандалган башкарылган изилдөөлөрдүн маалыматтарынын негизинде эстроген менен гана ордун алмаштыруучу дарылоону кабыл алган, мурда гистерэктомиясы бар айымдарда ЖИО өрчүү коркунучунун жогорулоосу аныкталган эмес.

Ишемиялык инсульт

Эстроген жана прогестаген менен айкалыштырып дарылоодо же  эстрогендер менен моно дарылоодо ишемиялык инсульттун коркунучу 1,5 эсе жогорулайт. Куракка же айыз токтогон убакыттын башталуусуна жараша салыштырмалуу коркунуч өзгөрбөйт. Бирок,  инсульттун баштапкы коркунучу куракка абдан көз каранды болгондуктан, жаш өткөн сайын ОАГД кабыл алган айымдарда  инсульттун жалпы коркунучу жогорулайт («Кыйыр таасири» бөлүмүн караӊыз).

Башка абалдар

Башка дары каражаттары менен өз ара таасири

Дарылардын өз ара таасирлерине изилдөөлөр жүргүзүлгөн эмес.

Эстрогендердин жана прогестагендердин натыйжалуулугу бузулушу мүмкүн

  •  эстрогендердин жана прогестагендердин зат алмашуусу дарылык метаболизмдин  изоферменттеринин индукторлору катары белгилүү болгон заттарды, көбүнчө талмага каршы каражаттар (мисалы, фенобарбитал, фенитоин, карбамазепин) жана инфекцияга каршы каражаттар (мисалы, рифампицин, рифабутин, невирапин, эфавиренз) сыяктуу цитохрома Р450 изоферменттерин коштоп колдонууда жогорулашы мүмкүн,.
  • ритонавир жана нелфинавир CYP450 3A4, A5, A7 күчтүү ингибиторлору катары белгилүү болгондугуна карабастан, стероиддик гормондор менен коштоп колдонууда алар эстрогендердин жана прогестагендердин зат алмашуусуна күчөтүүчү касиеттерди көрсөтүшөт.
  • Сары чай чөптү (Hypericum perforatum) камтыган өсүмдүк дарылары да  эстрогендердин жана прогестагендердин зат алмашуусун күчөтүшү мүмкүн.
  • Клиникалык жактан, эстрогендердин жана прогестагендердин жогорку зат алмашуусу таасирдин натыйжалуулугунун төмөндөөсүнө жана жатын кан агууларынын мүнөзүнүн өзгөрүүлөрүнө алып келиши мүмкүн.

Эстрогендер башка дары каражаттардын  метаболизмине таасир бериши мүмкүн

  • Эстрогендер өздөрү эле атаандашып басуу жолу аркылуу дарылардын метаболизмине катышкан  цитохрома Р450 системасынын изоферменттерин басаңдатууга жөндөмдүү.
  • Бул нерсе төмөнкүдөй кууш дарылык көрсөтмөлөрү  бар дарыларга карата өзгөчө маанилүү: такролимус жана циклоспорин А (CYP3А4, CYP3А3), фентанил (CYP3А4), теофиллин (CYP1А2).
  • Клиникалык жактан бул нерсе кандын плазмасында бул заттардын деӊгээлинин жогорулоосу менен байкалышы мүмкүн. Ошентип, узак убакыт бою бейтап айымдарга кылдат көзөмөл  жана зарыл болгон учурда такролимустун, фентанилдин, теофиллиндин жана А циклоспориндин дозасын төмөндөтүү керек болушу мүмкүн.

Кош бойлуулук жана бала эмизүү мезгилинде колдонуу

Фемостон® 2/10 дары каражатын кош бойлуулукта кабыл алуу көрсөтүлгөн эмес.

Фемостон® 2/10 менен дарылоонун фонунда кош бойлуулук пайда болсо, дарылоону дароо токтотуу керек.

Эстрогендердин жана прогестагендердин айкалышкан композицияларынын түйүлдүккө кокустан таасир берүүсүнө тиешелүү болгон азыркы учурга чейин жүргүзүлгөн эпидемиологиялык изилдөөлөрдүн жыйынтыктары  тератогендик жана  фетотоксиндүү таасирдин жок болгондугун күбөлөндүрүшөт.

Эстрадиолдун/дидрогестерондун кош бойлуу айымдар тарабынан колдонулуусу тууралуу толук маалыматтар жок.

Фемостон® 2/10 дары каражатын бала эмизүү мезгилинде кабыл алуу көрсөтүлгөн эмес.

Авто унааны жана механизмдерди башкаруу жөндөмдүүлүгүнө тийгизген таасири

Фемостон® 2/10 авто унааны жана механизмдерди башкаруу жөндөмдүүлүгүнө таасирин тийгизбейт же олуттуу эмес таасирге ээ.

Жарактуулук мөөнөтү

3 жыл.

Дары каражатты таӊгакта көрсөтүлгөн жарактуулук мөөнөтү аяктагандан кийин колдонууга болбойт.

Сактоо шарты

Өзүнүн таӊгакчасында 30°С дан жогору эмес аба табында сактоо керек.

Балдар жетпеген жерде сактоо керек.

Берүү шарты

Рецепт боюнча.

Чыгаруу формасы 

28 таблеткадан (2 мг эстрадиолду камтыган ачык-кызгылт түстөгү 14 таблетка жана  2 мг эстрадиолду / 10 мг дидрогестеронду камтыган ачык-сары түстөгү 14 таблетка) ПВХ/Ал фольгадан турган блистерге салынат.

1 ден блистер колдонуу боюнча нускамасы менен кошо  картон кутучага салынат.

Каттоо күбөлүгүнүн ээси

Эбботт Хелскеа Продактс Б.В.

С.Д. ван Хоутенлаан 36,

НЛ -1381 СП  Веесп, Нидерланды.

Өндүрүүчү

Эбботт Биолоджикалз Б.В.

Веервег 12,

8121 АА Ольст, Нидерланды

 


 

Характеристики общие
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Найти похожие
 
  • Хиты продаж
  • Самые популярные